Ψηλές βουνοκορφές γεμάτες απόκρημνες χαράδρες, φαράγγια, σπηλιές, νερά που ξεπηδούν στις πλαγιές και ταξιδεύουν ανάμεσα σε ξασπρισμένους βράχους, πουλιά και άγρια ζώα, συνθέτουν το τοπίο των Θεσσαλικών Αγράφων. Το Μεζήλο- η καινούρια ονομασία του είναι Δροσάτο- ανήκει στην κοινότητα Ανατολικής Αργιθέας του νομού Καρδίτσας. Για να φτάσει κάποιος εκεί πρέπει να ακολουθήσει τη διαδρομή Τρίκαλα- Μουζάκι – Παναγία Σπηλιώτισσα. Ο δρόμος στη συνέχεια οδηγεί στην Άρτα. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο χιλίων μέτρων. Δεξιά το φαράγγι προκαλεί δέος, αριστερά τα νερά της πηγής σχηματίζουν έναν καταρράκτη και ενώνονται με το ποτάμι που κυλά στη βάση του χωριού και στην κορυφή μέσα στο δάσος ένα ξέφωτο, όπου γίνεται το πανηγύρι του προφήτη Ηλία. Από τις εφτά εκκλησίες του χωριού σώζονται οι δύο, εκείνη της Παναγίας και το μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου, αγιογραφημένες από τον 17ο αιώνα. Το χειμώνα το χωριό είναι σχεδόν ακατοίκητο. Το καλοκαίρι συγκεντρώνει άτομα που δεν μπορούν να διακόψουν το δεσμό που τους ενώνει μαζί του και άλλα που θέλουν πραγματικά να χαρούν τις ομορφιές της φύσης, μακριά από πολύβουα θέρετρα, με την εξασφάλιση της φιλοξενίας αγνών ανθρώπων, η γλυκύτητα των οποίων εξισορροπεί το δέος που προκαλεί η άγρια φύση.
