Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Βενετία, Φλωρεντία, Ρώμη

Έκανα για πρώτη φορά αυτό το ταξίδι πριν τριάντα χρόνια ενώ ήμουν φοιτήτρια, με φίλους. Ξαναπήγα άλλες δυο φορές παντρεμένη πλέον με το Στέλιο.

Τίποτα δεν άλλαξε. Στην πλατεία του Αγίου Μάρκου τα βιολιά έπαιζαν πάλι, τμήματα της εκκλησίας δέχονταν συντήρηση, τουρίστες έκαναν βόλτες με τις γόνδολες στα, ίσως λίγο πιο καθαρά κανάλια αυτή τη φορά, ενώ άλλοι συνωστίζονταν να φωτογραφηθούν μπρος στη γέφυρα των στεναγμών. Στη Φλωρεντία, η πινακοθήκη δεν χορταίνεται, το Duomo σε καθηλώνει, η υπάιθρια αγορά με τα δερμάτινα στη θέση της πάντα, και η Ρώμη, η αιώνια πολή, κάθε φορά να κρύβει εκπλήξεις και να γελάει με την προσδοκία του καθενός για πλήρη αποκάλυψη των θησαυρών της. Δεν φτάνουν λίγες μέρες, χρειάζονται μήνες για να την κατακτήσεις!

Και μέσα σ’ όλα αυτά που στάσιμα δείχνουν, είδα να περνούν μπροστά μου και τα όνειρα, οι στόχοι που είχα βάλει τότε, την πρώτη φορά, τριάντα χρόνια πριν. Γέλασα και τα αποχαιρέτησα οριστικά!

Άλλαξα πορεία, αλλά είμαι στη σκηνή και αυτό είναι που έχει σημασία. Δεν κάνω παράπονα, η ζωή μου επιφύλασσε εκπλήξεις αλλά φάνηκε γενναιόδωρη σε πολλά θέματα.

Και το ...ταξίδι συνεχίζεται!

Στη Φλωρεντία

Ο Στέλιος στη Βενετία

Εγώ και ο Στέλιος στη Ρώμη

Εγώ και ο Στέλιος στη Βενετία ...30 χρόνια πριν.


Θέλει να πει κανένας τίποτα;

26 σχόλια:

Unknown είπε...

Να είστε καλά να κάνετε πάντα τέτοια ταξίδια.
Αυτό έχω να σου πω. Ελπίζω να πέρασες καλά και να γύρισες ανανεομένη.

Γιώτα Φώτου είπε...

Περάσαμε πολύ καλά. Πραγματικά δεν μπορείς ποτέ να βαρεθείς στο ταξίδι αυτό. θα έπρεπε να έχω μερικές μέρες ακόμα για να μείνω λίγο περισσότερο στη Φλωρεντία. Το επόμενο ταξίδι θα είναι μόνο για εκεί. Όπως είπες καλά να είμαστε.

Unknown είπε...

Στη Φλωρεντία απλά πέρασα για μια μπέρα. Το μόνο που θυμάμαι είναι ο τάφος του Μιχαήχ Αγγέλου.
Τώρα φαντάζομαι είναι καιρός για μπάνια. Ζέστες έπιασαν, δε νομίζω να μείνεις Λάρισα.

Γιώτα Φώτου είπε...

Τώρα είναι καιρός για προσωπική ηρεμία και αυτό σημαίνει ότι θα πάω στο Δροσάτο. Έξάλλου στις 20 του μηνός είναι ...το προκαθορισμένο ραντεβού, το πανηγύρι θέλω να πω. Αν τα καταφέρεις έλα. Θα χαρώ πολύ. Πικ νικ μέσα στο δάσος, όπως ακριβώς το περιγράφω στο βιβλίο. Ούτε μεγάφωνα, ούτε πανικός.
θα πάω και στη θάλασσα έχουμε κανονίσει κάτι,αλλά η βάση μου ως το Σεπτέμβρη θα είναι το Δροσάτο.

Unknown είπε...

θα το προσπαθήσω, δηλαδή μάλλον θα έρθω σίγουρα. Αλλά θέλω και βόλτα στη χαράδρα! Που ξέρεις μπορεί να ακούσω και τα βιολιά.

Unknown είπε...

30 χρόνια! Πολλά φαίνονται. Πολύ καλή η επιλογή σας να βάλετε μια φωτογραφία από παλιά.

Γιώτα Φώτου είπε...

Κι όμως πίστεψέ με, περνούν πολύ γρήγορα τα 30 χρόνια. Προφανώς είσαι μικρή και εντυπωσιάζεσαι.

Unknown είπε...

Καλώς ήρθατε. Χαίρομαι που περάσατε καλά και καλή συνέχεια στις διακοπές σας.

Unknown είπε...

Το ναό του Αγίου Μάρκου, όσες φορές και να τον δεις εντυπωσιάζεσαι. Στη Ρώμη δεν έχω πάει ποτέ και πραγματικά είναι από τις πόλεις που θέλω να επισκεφτώ.
Να περάσετε καλά το υπόλοιπο των διακοπών.

Γιώτα Φώτου είπε...

Λίλιαν Καλησπέρα. Δεν πήγατε διακοπές;

Γιώτα Φώτου είπε...

Ευχαριστώ Σωκράτη.

Unknown είπε...

εύγουμε την Παρασκευή για χαλκιδική. θα τα πούμε σε δυο βδομάδες.

Unknown είπε...

Μια χαρά είσασταν μικροί, μια χαρά φαίνεστε και τώρα. Να τα χιλιάσετε τα ταξίδια σας και καλές διακοπές στη συνέχεια.

Γιώτα Φώτου είπε...

Λίλιαν καλά να περάσετε.

Γιώτα Φώτου είπε...

Οδοιπόρε ευχαριστώ.

Αυτές τις μέρες δεν θα έχω πρόσβαση στο δίκτυο. Εύχομαι σε όλους να είστε και να περνάτε καλά.
θα τα ξαναπούμε με την πρώτη ευκαιρία.
Φιλιά σε όλους

Unknown είπε...

θα τα πούμε τότε από κοντά.

clementine είπε...

Τέλειο ταξίδι και πιο τέλεια η επιλογή να ξαναγίνεται κάπου-κάπου.
Σίγουρα περνάνε γρήγορα τα χρόνια. Γι΄αυτό πρέπει να τα περνάμε καλά...
φιλιά πολλά και καλή συνέχεια στο Δροσάτο

Γιώτα Φώτου είπε...

Κλημεντίνη γειά σου. Άργησα να σου απαντήσω, γιατί απουσίαζα. Ελπίζω να περνάς καλά. Εγώ είμαι ανάμεσα από Λάρισα, Δροσάτο (Μεζήλο) και κανένα μπάνιο στον Αγιόκαμπο.
Φιλάκια

Τέσυ Μπάιλα είπε...

τι σημασία έχει αν η ζωή περνά γρήγορα ή όχι;αν κάνει κύκλους κι επιστρέφει σε γνώριμα σημεία; αυτό που μετράει είναι, πολύ σωστά, πως το ταξίδι συνεχίζεται!να ευχόμαστε μόνο να είναι γαλήνιο αφού έτσι κι αλλιώς, όπως είχε γράψει ο Ελύτης ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών και γλύπτης των ανθρώπων παράφορος.
καλή συνέχεια καλοκαιρινής ξεκούρασης
φιλιά
Τέσυ Μπάιλα

EKT είπε...

Πολύ όμορφα αυτά που γράφεις και οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους..η αγάπη μένει ίδια όσα χρόνια και αν περάσουν. "Να ζήσουτε να γεράσουτε στο ίδιο μαξιλάρι" που θα έλεγε και η Ανέζω!
΄Αργησα να πάρω ειδηση ότι γύρισες, νόμιζα πως ήσουν ακόμη στο ταξίδι σου. Καλώς όρισες λοιπόν. Εμείς πάντα Μάραθο. Μικρό διάλειμα σε Μύκονο Δήλο, δες blog.
Φιλιά
ΕΚΤ Ελένη
Υ.Γ Ξέχασα να σου πω ότι τις μέρες αυτές διαβάζω ένα βιβλίο για τα μέρη σου. Λέγεται " Στη σκιά του Κόζιακα" και το έχει γράψει ο Γιώργος Παπαχαρίσης, είναι φαρμακοποιός. Το έχεις μήπως υπόψει σου;

Γιώτα Φώτου είπε...

Τέσυ άργησα να απαντήσω γιατί έλειπα. Είμαι από τους ανθρώπους που χαίρονται την κάθε ηλικία, την κάθε στιγμή της ζωής και μπορώ να κοιτάξω πίσω συγχωρώντας τα λάθη τα δικά μου και των άλλων. Κρατώ τα θετικά και συνεχίζω. θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό άτομο που δεν αντιμετώπισε άλυτα προβλήματα, γιατί από μικρά όλος ο κόσμος έχει, σημασία είναι να μπορεί να τα αξιολογεί και να προχωρά.

Γιώτα Φώτου είπε...

Ελένη γειά σου. Γύρισα από την Ιταλία και ανέβηκα κατευθείαν στο χωριό για το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία. (Θα ανεβάσω σύντομα σχετική ανάρτηση) Εκεί λόγω έλλειψης σταθερού τηλεφώνου, το ΟΤΕ το βρίσκει δύσκολο να έρθει στο σπίτι μου για εγκαταστάσεις, δεν έχω πρόσβαση στο ίντερνετ, πράγμα το οποίο από μια πλευρά το χαίρομαι.
Το βιβλίο κάτι μου λέει αλλά δεν το έχω διαβάσει. Το σόι μου, εκπαιδευτικοί που έχουν όλο το καλοκαίρι για διάβασμα, ασχολείται με τα βιβλία σου. Οι εντυπώσεις τους είναι από θετικές ως εκνευριστικές αφού κάθε λίγο μου λεν -τέτοια βιβλία να γράψεις και συ- λες και η συγγραφή είναι θέμα αντιγραφής και προτύπων. Πάντως η ανέζω , όνομα που δε συναντάται στα μέρη μας, κάνει θραύση.

EKT είπε...

Γιώτα μου,
Χάρηκα που γύρισες και μπορούμε να επικοινωνούμε. Εχω και εγώ προβλήματα με τη σύνδεση, δεν είναι γρήγορη, είναι μόνο pstn και συνήθως κάνει "κόλπα", δεν ανοίγει, κλείνει ξαφνικά και άλλα ωραία.
Τέλος πάντων, και έτσι καλά είναι γιατί χάρη στην τεχνολογία μπορούμε να μιλάμε και να γράφουμε πιο εύκολα. Εγώ για παράδειγμα που είμαι κακογράφος και ανορθόγραφη ήμουν χαμένη χωρίς τη βοήθειά της.
Γέλασα πολύ με τα σχόλια των δικών σου. Πόσο εκνευριστικό στ΄αλήθεια να μας συγκρινουν και να μας δίνουν προτροπές αυτού του είδους. Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρή και ήθελα να γίνω ζωγράφος είχα την ατυχία να έχω ως μέτρο σύγκρισης μια ξαδέρφη που ζωγράφιζε πολύ ωραία, είχε μπει μάλιστα και στη Σχολή Καλών Τεχνών, και τη θεία μου η αδερφή της μητέρας μου το "Ιερόν τέρας" της οικογένειας. Ποτέ δεν τις έφτανα και πάντα άκουγα την επωδό."Να δεις ένα έργο που έκανε η.." Περιττό να σου πω πως αισθανόμουνα.
Τους ευχαριστώ όμως τους δικούς σου που αφιέρωσαν χρόνο και αγάπη για μένα.
Το "Ανέζω" ούτε εδώ είναι πολύ συνηθισμένο, είναι παραφθορά του " Agnes", Αγνή, κυρίως απαντάται στα Επτάνησα και ως Ανεζίνα, που ήταν και το όνομα μιας μακρινής θείας. Βλέπεις εδώ λόγω Ιονίου η επικοινωνία με τα Επτάνησα ήταν συχνή και πολλοί Κεφαλλονίτες, αλλά και Ζακυνθινοί ήρθαν να μείνουν στο χωριό όταν πρωτοδημιουργήθηκε. Εξ ου και χρησιμοποιούμε λέξεις κοινές και επίσης έχουμε πολύ αγαπητό άγιο τον Διονύσιο της Ζακύνθου που μόνασε στα Στροφάδια, το συκγρότημα από τα μικρά νησιά απέχει εξίσου από τη Ζάκυνθο και τη Κυπαρισσία.
Χθες είχα πάει σε ένα χωριό εδώ κοντά, Πυργάκι λέγεται,είναι το χωριό του πατέρα μου. Είχαν το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής και είχαν καλέσει ένα γυναικείο χορευτικό συγκρότημα από τον Αμπελώνα Λάρισας. Μου άρεσαν πάρα πολύ και το ωραίο ήταν πως εκτός από τις νέες κοπέλλες χόρευαν και μεγάλες γυναίκες και μπορώ να πω ότι ο δικός τους ο χορός μου φαινόταν πιο γνήσιος, πιο μέσα από τη ψυχή τους να πήγαζε.
Με αγάπη
ΕΚΤ Ελένη

Γιώτα Φώτου είπε...

Ελένη. Έχω κάνει πολλές προσπάθειες να μπω στο μπλογκ σου να σχολιάσω τις καταπληκτικές αναρτήσεις που αφορούν το ταξίδι σου στη Τήνο Μύκονο, αλλά δεν τα καταφέρνω αφού δε μου δίνει τον κωδικό. Αναρωτιέμαι αν φταίω εγώ (δε φημίζομαι για τις γνώσεις μου πάνω στις Νέες τεχνολογίες) ή υπάρχει άλλο πρόβλημα.
Ο Αμπελώνας είναι ένα μεγάλο χωριό πολύ ανάμεσα στη Λάρισα και τον Τύρναβο που φημίζεται για τα κρασιά του. Ίσως είναι δύσκολο να ρθεις στο Δροσάτο, αλλά στη Λάρισα πού θα πάει κάποτε θα βρεθείς. Τότε θα πάμε και στον Αμπελώνα.
ΥΓ. Όταν μου άνοιξε η Κλειώ το μπλογκ μάλλον δυσανασχέτησα, δεν ήξερα τι να κάνω με αυτό. Τώρα χαίρομαι πολύ γιατί θεωρώ ότι έχω κάνει φίλους μέσα από αυτό.

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου κι από δω Γιώτα μου! Λατρεμένη η Ιταλία, δεν το συζητώ, χαίρομαι που περάσατε όμορφα κι ακόμα περισσότερο χαίρομαι που μετά από τόσα χρόνια βρεθήκατε ξανά εκεί, πάντα αγαπημένοι! Καλή συνέχεια στις διακοπές σου λοιπόν και καλή αντάμωση από Σεπτέμβρη! Φιλιά πολλά!

Γιώτα Φώτου είπε...

Μαρία πιστεύω ότι το Σεπτέμβρη θα καταφέρουμε να τα πούμε κι από κοντά. Θέλω πολύ να γνωριστούμε. Στο μεταξύ σου εύχομαι να είσαι δημιουργική για ένα δεύτερο βιβλίο με την επιτυχία που είχε ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.