Η γυναίκα του Φάρου της Πασχαλίας Τραυλού

Είναι ένα δυνατό ερωτικό μυθιστόρημα αλλά πολύ διαφορετικό από όσα βιβλία έχει μέχρι τώρα γράψει η συγγραφέας. Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η έμπνευση μπορεί να πάρει διαφορετικούς δρόμους και να εκφραστεί με ποικίλους τρόπους. Κατά τη γνώμη μου αυτό το χαρακτηριστικό αποδίδει σ’ έναν άνθρωπο την ιδιότητα του συγγραφέα και μάλιστα του συγγραφέα με εύρος δυνατοτήτων. Δεν είναι το βιβλίο που θα το διαβάσει κάποιος για να περάσει την ώρα του απλά- αν και διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον - αλλά από αυτά που μένουν στη βιβλιοθήκη για δευτερη και τρίτη ανάγνωση με τη βεβαιότητα ότι κάθε φορά ο αναγνώστης θα ανακαλύψεικαι κάτι επιπλέον, καλά κρυμένο από τη συγγραφέα.
Δε θα σταθώ καθόλου στην υπόθεση, θέλοντας να αφήσω στον αναγνώστη αμείωτη την απόλαυση. Μπορούμε να πούμε ότι το βιβλίο άπτεται του μεταφυσικού – κι αυτό του προσάπτει μαγεία και ενδιαφέρον- αφού το θέμα έχει σχέση κατά κάποιον τρόπο με την μετενσάρκωση βλέποντάς την ωστόσο από μια ρομαντική οπτική γωνία. Υπάρχει αιώνια αγάπη; Αυτή που μπορεί να αντέξει και πέρα από το θάνατο; Αυτή που είναι ικανή να περιμένει και μια και δυο και τρεις ζωές ώσπου να βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να ολοκληρωθεί; Αυτά είναι τα ερωτήματα που γεννιούνται διαβάζοντας το βιβλίο. Η απάντηση που δίνει η συγγραφέας μέσα από μια ενδιαφέρουσα πλοκή είναι θετική. Άνθρωποι άλλων γενεών, άλλων εποχών και αντιλήψεων μπλέκονται μεταξύ τους κάτω από τα ίδια πάθη, τα ίδια αισθήματα, δεμένοι αριστουργηματικά μεταξύ τους. Γιατί τελικά όσα βασανίζουν τον άνθρωπο ίδια είναι σ’ όλες τις εποχές. Η Πασχαλία Τραυλού δε στέκεται απλά στην παρουσίαση γεγονότων αλλά ενδυναμώνει την αφήγηση χρησιμοποιώντας το λόγο του Πλάτωνα και της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Επιπλέον δίνει ιστορικά γεγονότα που αφορούν διάφορες εποχές. Έτσι αποδεικνύεται αφ’ ενός η κατάρτιση της και αφετέρου ότι πρόκειται για ένα έργο που ήρθε κατόπιν επίπονης προσπάθειας και μεγάλης πραγματολογικής έρευνας Η σπηλιά, το φως και η σκιά, ο φάρος, η άλαλη Αυγή, ο Σεραφείμ παίρνουν σημειολογική σημασία και βάζουν τον αναγνώστη σε προβληματισμό και αναζήτηση, έτσι ακριβώς όπως οφείλει να κάνει ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Οι χαρακτήρες δε ζουν σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, αλλά καλύπτουν όλη τη γκάμα της πραγματικής ζωής, γεγονός που κάνει το βιβλίο ενδιαφέρον και εγείρει την κριτική σκέψη του αναγνώστη. Η εσωτερική σκέψη των ηρώων δίνει ατάκες και κείμενα πραγματικά αξιοζήλευτα που αγγίζουν την φιλοσοφική αναζήτηση.
Θέλω κλείνοντας να σταθώ στις μαγευτικές περιγραφές, την άψογη χρήση της γλώσσας και τον πλούτο του λεξιλογίου της Πασχαλίας Τραυλού, γνωστά από όλα τα βιβλία της.
Να την συγχαρώ και να σας βεβαιώσω ότι είναι ένα βιβλίο που θα σας μαγέψει με όλη τη σημασία της λέξης.
Από το οπισθόφυλλο
Μόνο ο Άρης Μαυροειδής μπόρεσε να καταλάβει ποια ήταν πραγματικά η γυναίκα του φάρου... Εκείνος αναγνώρισε στο πρόσωπο της άλαλης Αυγής το πρόσωπο της σκιάς που είχε στοιχειώσει το νου του. Και μόνο εκείνος έμαθε ότι το κορίτσι που απαρνήθηκε τη γλώσσα των ανθρώπων, προτιμώντας να αφουγκράζεται τη γλώσσα των πουλιών, ήταν το ίδιο κορίτσι που τριγυρνούσε στο Μοναστήρι της Παναγίας της Φολεγάνδρου το 1978 και στο φάρο της Ασπρόπουντας το 1715, περιμένοντας αιώνες την αγάπη να επιστρέψει... Από το μυστικό μιας φωτογραφίας στο μυστικό ενός κελαριού κι έπειτα στο μυστήριο της Χρυσοσπηλιάς, από το παρόν στο παρελθόν και από την προδοσία στην προσμονή, η γυναίκα του φάρου ψάχνει μια απάντηση στο ερώτημα της μετά θάνατον ζωής μέσα από ιστορίες στις οποίες εναλλάσσονται οι εποχές, όχι όμως και οι πρωταγωνιστές, που παραμένουν ίδιοι, παραβιάζοντας τα σύνορα του χρόνου στο όνομα της αγάπης...
Για περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του βιβλίου http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1000232