Κάθε χρόνο επισκέπτομαι πάρα πολλά σχολεία με την ιδιότητα του συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας και πρέπει να ομολογήσω ότι η επαφή με τα παιδιά είναι από τις μεγαλύτερες χαρές που μου έχουν δώσει τα βιβλία μου. Εκείνο όμως που πραγματικά με συγκινεί είναι η δουλειά κάποιων εκπαιδευτικών που δε μένει στα απολύτως απαραίτητα που ορίζουν τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα, αλλά προχωρά πιο πέρα στοχεύοντας στην πραγματική καλλιέργεια των μαθητών, τη δημιουργία αυριανών πολιτών με ευαισθησίες, δυνατότητα έκφρασης και δημιουργικότητας. Οι γνώσεις από μόνες τους στη σημερινή κοινωνία δεν εξασφαλίζουν το μέλλον, άλλες είναι οι δεξιότητες οι οποίες θα παίξουν ρόλο στη ζωή των ατόμων όπως για παράδειγμα η ανάπτυξη της φαντασίας, της ευελιξίας, της προσαρμοστικότητας και της συνεργασίας. Η λογοτεχνία δίνει τη δυνατότητα αυτή, ανοίγει πόρτες, εξασφαλίζει ταξίδια και γνωριμία με διαφορετικές στάσεις και συμπεριφορές.
Με μεγάλη μου χαρά επισκέφτηκα για μια ακόμη φορά την τάξη της ΔΑΣΚΑΛΑΣ Μαριάνθης Βάμβουρα στις 19-3-2014, την οποία γνώρισα μέσω των βιβλίων μου εδώ και κάποια χρόνια και η οποία κάθε φορά δε σταματά να με εκπλήσει με την υπευθυνότητα, την πρωτοτυπία που διακρίνει τη δουλεία της και την διάθεση η οποία δε μετρά κούραση, δεν στηρίζεται στα γνωστά και τετριμμένα.
Θεωρώ πως είναι από τους εκπαιδευτικούς που λειτουργούν επικουρικά και καίρια στο έργο των συγγραφέων αφού βοηθούν στη συνάντηση των παιδιών με τη λογοτεχνία, βάζουν τη δική τους πινελιά αποκαλύπτοντας τους δρόμους που οδηγούν στο όνειρο και βοηθώντας τα παιδιά να ολοκληρώσουν αυτό που ο συγγραφέας άρχισε.
Διατηρώντας εδώ και χρόνια το
αξιόλογο ιστολόγιότης όπου με σοβαρότητα θίγει θέματα που αγγίζουν πολλούς, αλλά και αρθρογραφώντας σε έντυπα όπως η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ προσφέρει σημαντικό έργο.
Η Μαριάνθη Βάμβουρα, μητέρα τριών παιδιών, είναι η απάντηση σε όσους θεωρούν πως το ελληνικό σχολείο σήμερα έχει τελματώσει. Τέτοια άτομα (ευτυχώς υπάρχουν κι άλλα) στηρίζουν τα παιδιά μας στις δύσκολες εποχές που διανύουμε, δίνοντάς τους ελπίδα και όραμα.
Αυτή τη φορά στα πλαίσια του προγράμματος της φιλαναγνωσίας ασχολήθηκαν με το βιβλίο Η Βασιλική και η Νεράιδα του Νερού. Η προσέγγιση έγινε περισσότερο από λογοτεχνικής και όχι από περιβαλλοντικής πλευράς. Τα παιδιά δραματοποίησαν, κατασκεύασαν, έπαιξαν, ασχολήθηκαν με δημιουργική γραφή. Θέλω να την ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την πρόσκληση και να της ευχηθώ να είναι πάντα έτσι χαρούμενη και δημιουτγική,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου