Ο κονσερβοσυλλέκτης. Κυριάκος Μαργαρίτης

Από μέρες ήθελα να σας μιλήσω για ένα βιβλίο, ένα καινούριο βιβλίο υποτίθεται παιδικό. Λέω υποτίθεται γιατί εγώ το διάβασα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και το συνιστώ ανεπιφύλαχτα τόσο σε παιδιά άνω των δώδεκα όσο και σε μεγάλους.

Ο Κυριάκος Μαργαρίτης έχει την ηλικία των γιών μου. Είναι το άτομο που στα χρόνια που έρχονται θα μας απασχολήσει όλους, μικρούς και μεγάλους, αφού το ταλέντο του είναι έμφυτο και δεδομένο και το μέλλον εμπρός του. Διαβάστε το βιογραφικό του και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Βιογραφικό
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ γεννήθηκε στην Κύπρο το 1982. Είναι πτυχιούχος κλασικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το μυθιστόρημά του Ο ΓΙΩΡΚΗΣ Ο ΚΑΡΠΑΣΙΤΗΣ τιμήθηκε με έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 1998, ενώ η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο ΜΙΚΡΟΙ ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΘΡΗΝΟΙ απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη για το 2002 στην Κύπρο. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Ο ΚΟΝΣΕΡΒΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ, Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΚΟΡΠΙΟΥ, Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΛΕΔΟ, που έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας Κύπρου, ήταν στη βραχεία λίστα των υποψήφιων για το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Μυθιστορήματος στην Ελλάδα και κέρδισε Εύφημη Μνεία Αστυνομικού Μυθιστορήματος από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΡΚΟΛΑΚΑ, ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΣΕΝΤΟΝΙΩΝ (Α΄ Βραβείο Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου) και Ο ΤΕΝΕΚΕΔΕΝΙΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ, ενώ ετοιμάζονται και άλλα βιβλία του συγγραφέα.
Επισκεφτείτε το ιστολόγιο του συγγραφέα http://margaritis.psichogios.gr/

Είχα διαβάσει Τη Συμμορία του Τολέδο και Το χωριό των σεντονιών, είχα ακούσει στην εκδήλωση της ΓΣΛ πέρυσι τέτοιο καιρό την κριτική που του έκαναν για τον Κονσερβοσυλλέκτη (βραβεύτηκε εκείνη την ημέρα) και περίμενα την έκδοσή του. Πρωτότυπη σύλληψη για ένα καυτό θέμα, εκείνο της αποδοχής της διαφορετικότητας, τρυφερή αφήγηση, πλοκή που μαγνητίζει, ρέουσα γραφή και άψογη χρήση της νεοελληνικής γλώσσας. Ο Πιμ ο κονσερβοσυλλέκτης, χαρακτήρας που σε δένει από την πρώτη στιγμή, η παρέα των νεαρών άτομα που αντικατοπρίζουν την πραγματικότητα με την αδιαφορία και τη σκληρότητα της εφηβείας στην ανάγκη για επιβεβαίωση, η κοινωνία του χωριού προσηλωμένη στο προσωπικό συμφέρον. Ο εφηβικός έρωτας, αυτός που μπορεί να αγγίξει «περιθωριακούς» και «καθωσπρέπει» γίνεται κινητήρια δύναμη για δημιουργία αλλά και αρχή της καταστροφής.

Ο χώρος που εξελίσσεται ο μύθος μια κωμόπολη της Στερεάς Ελλάδας, ενδεχομένως φανταστική, δεν είμαι καλή στη γεωγραφία. Ο χρόνος αφορά μόνο δύο μέρες του Γενάρη του 1997. Δίνεται συγκεκριμένο περιστατικό από τη ζωή του Πιμ και αφήνεται κατά κάποιο τρόπο ανοιχτή η πορεία της ζωής του μετά από το περιστατικό αυτό.

Είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει και εύχομαι στον Κυριάκο δύναμη για να συνεχίσει, επειδή η λογοτεχνία τον χρειάζεται.

Από το οπισθόφυλλο

Ο νεαρός Πιμ ήταν ένας πολύ συνηθισμένος ασυνήθιστος τύπος. Στα δεκάξι του ζούσε ολομόναχος σε ένα εγκαταλειμμένο αρχοντικό σπίτι, έφτιαχνε μουσική και την έβαζε σε κονσερβοκούτια. Δε μιλούσε πολύ. Κι όταν μιλούσε, έλεγε ξανά και ξανά τις λίγες λέξεις που ήξερε. Μέχρι που ερωτεύτηκε και έμαθε κι άλλη μια λέξη που σύντομα έγινε η αγαπημένη του. Ήταν η λέξη Νανά. Κι επειδή ο Πιμ είχε μάθει να φτιάχνει μουσική για ό,τι αγαπούσε, αποφάσισε να φτιάξει μουσική για τη Νανά. Πήρε ένα σαρδελοκούτι, το μεταμόρφωσε με μαεστρία και αποφάσισε να της το χαρίσει. Και τότε, ο κόσμος του ήρθε τα πάνω κάτω… Ένα μυθιστόρημα για τη διαφορετικότητα και την αγάπη, για όλα όσα χωρίζουν και ενώνουν τους ανθρώπους.