Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Με τα παιδιά της ομογένειας στο Μόναχο

Δεν ξέρω γιατί και πως, αλλά το Μάρτιο, όταν μπήκα στο αεροπλάνο να επισκεφτώ τα ελληνικά σχολεία Σωκράτης και Πυθαγόρας στο Μόναχο, όπου ήμουν καλεσμένη να μιλήσω για τα βιβλία μου, για ώρες στο μυαλό μου είχε κολήσει ο τίτλος ενός άρθου, δε θυμαμαι ποιος το έγραψε. "Ταυτότητες υπο διαπραγμάτευση" ήταν ο τίτλος και αφορούσε σε προβλήματα ένταξης μεταναστών.


Ομολογώ ότι περίμενα να συναντήσω παιδιά στα οποία η διγλωσία και ο ενδιάμεσος πολιτισμός θα είχε αφήσει σοβαρά σημάδια.

Συνάντησα παιδιά με μεγαλύτερο πρόγραμμα,αφού διδάσκονται δυο γλώσσες, όχι όμως με μεγαλύτερα προβλήματα και σίγουρα ενταγμένα και με ξεκαθαρισμένη ταυτότητα. Είναι Έλληνες που γεννήθηκαν και ζουν στη Γερμανία. Μιλούν δυο γλώσσες, έχουν φίλους διαφορετικών εθνικοτήτων, κινούνται κυρίως μέσα στην ελληνική κοινότητα, ενδιαφέρονται να μάθουν για την Ελλάδα, αλλά έχουν προσαρμοστεί στα γερμανικά δεδομένα και είναι ευτυχισμένα

θα μπορούσα να ανοίξω ένα μεγάλο θέμα που αφορά στους κινδύνους που υπάρχουν όταν κάποιο παιδί τελειώνει ένα ελληνικό σχολείο στη Γερμανία και στη συνέχεια καλείται να συνεχίσει σε γερμανικό πανεπιστήμιο, αλλά επειδή αυτή τη στιγμή μόνο θετικά θέλω να σκέφτομαι(μου μετέδωσαν τα παιδιά θετική ενέργεια και θετικές σκέψεις) αντιπαρέρχομαι με τη σιγουριά ότι το μέλλον για τα παιδιά εκεί δείχνει ευοίωνο για πολλούς λόγους.

Μπήκα λοιπόν στις τάξεις, σχολιάσαμε τα βιβλία μου, συζητήσαμε και αυτό που έχω να τονίσω είναι ότι για μια ακόμα φορά η λογοτεχνία έγινε δρόμος για έκφραση, για κατάθεση προβληματισμών και ενδιαφερόντων.



Στη συνέχεια μιλήσαμε για τους παππούδες στην Ελλάδα, τους καλοκαιρινούς φίλους, την κατσίκα της γιαγιάς, την Ακρόπολη. Εκείνα ρώτησαν να μάθουν για τους δικους μου μαθητές στην Ελλάδα και εγώ για τον τρόπο ζωής τους.

Η υποδοχή που μου επιφύλαξαν γονείς και εκπαιδευτικοί ήταν πολύ θερμή και οφείλω να τους συγχαρώ που θέλησαν να εξασφαλίσουν και επιπλέον εμεπιρίες στα παιδιά τους, τόσο με την παρουσία μου όσο και με την επαφή των παιδιών με τα βιβλία. Η λογοτεχνία ενώνει, εξασφαλίζει βιώματα και ταξίδια και γράφεται για όλα τα παιδιά, όπου κι αν ζουν


Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στον Ηλία Τάκη, τον ιδιοκτήτη του Ελληνικού βιβλιοπωλείου Νυρεμβέργης που ήταν ο διοργανωτής όλων και να τον ευχαριστήσω τόσο αυτόν όσο και τις εκδόσεις Ψυχογιός που μου εξασφάλισαν μια τόσο ευχάριστη εμπειρία.
.Δυστυχώς το δεύτερο ταξίδι μου και οι επισκέψεις μου σε άλλο σχολείο του Μονάχου και της Νυρεμβέργης ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή λόγω του ηφαιστειακού νέφους, αλλά ελπίζω την επομένη σχολική χρονιά να έχω τη δυνατότητα να το πραγματοποιησω

8 σχόλια:

pylaros είπε...

Τα παιδιά, όταν βλέπουν την συγγραφέα του βιβλίου να παρουσιάζεται μπροστά τους, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση, μεγαλύτερη πίστη, στο ότι διαβάζουν. Έτσι στην ζωή τους αρχίζει να πλάθεται ας πούμε μια τρισδιάστατη εικόνα, της ηρωίδας συγγραφέα, πλεγμένη με τις παιδικές ιστοριούλες των βιβλίων, κάτι που θα βοηθήσει να μην την ξεχάσουν ποτέ στην μετέπειτα ζωή τους.
Σου αξίζουν συγχαρητήρια αγαπητή μου Γιώτα,

Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη

Γιώτα Φώτου είπε...

Στόχος μου είναι να φέρω τα παιδιά κοντά στη λογοτεχνία.Αυτή η συνάντηση όταν επιτυγχάνεται στην παιδική ηλικία εξελίσεται σε στάση ζωής.
Καλό απόγευμα Γαβριήλ.

Νίκος Διακογιάννης είπε...

Τι όμορφη εμπειρία πράγματι. Κιέρχεται έπειτα η σύγκριση με τα του οίκου μας (όπου οίκος νοείται το εκπαιδευτικό μας σύστημα). Κράτα καλά όλα τα πολύτιμα αυτού του ταξιδιού. Φιλιά από τη Νίσυρο.

Γιώτα Φώτου είπε...

Ήταν πραγματικά μια καταπληκτική εμπειρία Νίκο. Είχα την ευκαιρία να δω από κοντά όσα με είχαν απασχολήσει θεωρητικά εδώ και χρόνια.
Να είσαι καλά
ΥΓ Επέστρεψα από Θεσσαλονίκη. Κρίμα που είσαι τόσο μακριά και χάνεις τέτοιες διοργανώσεις όπως η διεθνής έκθεση βιβλίου

Dennis Kontarinis είπε...

Χαίρομαι γιά τις εμπειρίες που σας προσέφερε το ταξίδι σας στο Μόναχο.
Και εδώ τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν τα ίδια σχεδόν προβλήματα. Μπορώ να πω και ακόμη πιό δύσκολα λόγω του ότι πολλά, λόγω της μεγάλης απόστασης, δεν έχουν την πολυτέλεια της καλοκαιρινής επίσκεψης στην Ελλάδα
Νάσται καλά
Ντένης Κονταρίνης
Εφτάνησα
denniskontarinis@yahoo.com

Γιώτα Φώτου είπε...

Είναι σημαντικό Ντένη που τα παιδιά των ομογενών της ευρώπης έχουν τη δυνατότητα της καλοκαιρινής επίσκεψης. έτσι γνωρίζουν τις ρίζες και έχουν κρατήσει την πολιτισμική και εθνική ταυτότητα.
Καλή σου μέρα

Maria Tzirita είπε...

Όταν πήγα εγώ πάντως, μετά από σένα, η Ηλίας είχε τις καλύτερες εντυπώσεις να μου μεταφέρει από τα παιδιά! Είσαι αξιολάτρευτη όπου κι αν πας Γιώτα μου! Φιλάκια πολλά!

Γιώτα Φώτου είπε...

γειά σου Μαρία. Το βιβλίο σου Αν δεν υπήρχε αύριο,΄αλλά και τα υπόλοιπα βιβλία σου έμαθα ότι απέκτησαν πολλούς φίλους στο Μόναχο. Για την Ελλάδα ξέρουμε ότι έχεις φανατικούς αναγνώστες. Καλή συνέχεια.